من از ناکامل بودن حرف میزنم.
از نقص داشتن .
از ندانستن و نفهمیدن!
از نیاز داشتن و از برآورده نشدن نیاز
من از انسان بودن حرف میزنم
از نرسیدن و نداشتن.
از ناراضی بودن و ناتمام ماندن
و "راحت بودن"
راحت بودن با تمام انچه نداشتیم و نداریم.
انسان بودن اتفاق بزرگی نیست!
اما راحت بودن با "انسان بودنمان" اتفاق بزرگی ست.
راحت باشیم با مفهومِ خودمان! با مفهومِ انسان بودن.
ما انسانیم و محدودیت ها بخشی از بدن و ماهیت ماست.
ما انسانیم و نداشته ها و نرسیدن ها هم بخشی از معنای ماست.
ما انسانیم و بیشتر از انچه که بدانیم و به دست آوریم، نمیدانیم و به دست نخواهیم آورد.
ما انسانیم و بیشتر از آنکه به شادی احتیاج داشته باشیم تا احساس کنیم خوشبخت هستیم به هشیاری و پذیرش احتیاج داریم! و هشیاری و پذیرش شادی بخش نیستند!
ما انسانیم و بیشتر از اینکه به رویاپردازی ها و فیلمها و داستانها احتیاج داشته باشیم به دیدنِ حقیقت رابطه ها و زندگی احتیاج داریم.
ما بدون دیدنِ حقیقت ها نمی میریم اما قطعا سردرگم و همیشه هراسان خواهیم بود.
سردرگم در میانه ی رابطه ها و در هراسی دائم از رفتارهایمان و رفتارهایشان!
رابطه های ما میتواند مملو از ناکامی و سوتفاهم باشد. رابطه های ما میتوانند پُر از نفهمیدگی و درک نشدن باشد! اینها بخش های بزرگی از حقیقت های رابطه اند و به سرعت واکنش نشان دادن و یا سریع محو شدن و سرد شدن، نشان دهنده ی این است که ما با توهمی از رابطه و با رویا از ادمها وارد رابطه میشویم و این در دراز مدت ما را آشفته و تنها میکند. ما را خسته میکند که چرا پس در هیچ رابطه ای آن رویا تحقق پیدا نمیکند و چرا هیچکس مرا درک نمیکند و چرا همه در مسیر رابطه مرا ناراحت میکنند
وقتی نخواهیم محدودیت ها و ناکامل بودنِ آدمها را بپذیریم یعنی نمیخواهیم برای رابطه ها بالغانه تلاش کنیم و نمیخواهیم نقص ها را بپذیریم.
در رابطه ها سریع واکنش نشان ندهیم و سریع با بحران ها محو نشویم. مبهم نباشیم و کم تحمل رفتار نکنیم. در همه ی رابطه ها ناکامل بودن و سوتفاهمات وجود دارد.
راحت باشید با انسان بودن و ناکامل بودنِ خودتان و طرف مقابلتان.
این کمک میکند که توهم ها کم تر شوند و بیشتر تلاش کنید و کمتر توقعِ کامل بودن از طرف مقابلتان داشته باشید.
پونه مقیمی
* اینقدر حرف ناگفته توی دلم تلنبار شده که دیگه نمیدونم کدوماشون چرت و پرتن و کدوم‌ها بدرد بخور :(
از خودتون بگین. شما چه خبر؟
